Moskwa widok z ulicy Twierskaja w stronę Kremla
Dziś krótka fotorelacja z naszego wieczorno-nocnego spaceru po Moskwie. To prawda po wpisaniu w stare dobre Google hasła ,,Moskow by night” można zobaczyć więcej i to dużo piękniejszych zdjęć, ale te są moje i z gwarancją, że nie tknęła ich magia Photoshopa.
Na początek okolice naszej głównej moskiewskiej kwatery. Dzięki gościnności przyjaciół, których do Moskwy wysłała pewna duża francuska firma, nasza siedziba wypadowa mieści się na Nikickim Bulwarze. W stolicy Rosji trudno o lepszą miejscówkę. Rzut beretem od Arbatu i rzut kamieniem od Placu Czerwonego. Nie to żebym chciała rzucać w Kreml czymś ciężkim. Po prostu kamienie zwykle latają trochę dalej niż berety :).
Tuż obok naszej kwatery mieści się bliski memu sercu dom dziennikarza
Po drugiej stronie Nikickiego Bulwaru, pięknie oświetlony dom, a zarazem muzeum, Gogola. Trochę za blisko, by tam wpaść. Może następnym razem…
Rzut okiem na słynną restauracje ,,Praga” u bram Arbatu. Opisywana w książkach Bunina i w ,,12 krzesłach” Ilfa i Pietrowa. Stałymi bywalcami znamienitej restauracji byli Błok i Jesienin. Po prawej stronie ,,Pragi” szeroki wjazd w Nowy Arbat, po lewej wąska uliczka Starego Arbatu.
Nikt jeszcze nie wie, czy legendarna restauracja ,,Praga”, po remoncie pozostanie ,,Pragą”
Przenosząc się w czasie i przestrzeni, trafiamy w nocy na ulicę Twierskaja. Jak mówi Tata Mój to taka lokalna Marszałkowska.
Na nowych tabliczkach pojawiła się transkrypcja łacińskim alfabetem. Ponieważ nazwa ,,ulicza” nie jest ani po rosyjsku ani po polsku stawiamy, że wywodzi się z języka czeskiego
Plac Twierskoj wraz z pomnikiem Jerzego I Dołgorukiego, który w 1147 roku założył Moskwę
Jury Dołgoruki, kniaź kijowski, z uwagą i troską patrzy w kierunku siedziby obecnego mera Moskwy. Gigantyczny moskiewski ,,ratusz” mieści się po drugiej stronie Twierskoj. Niestety nie ma go na naszych zdjęciach, bo my też jesteśmy po drugiej stronie Twierskoj. Aby merostwo weszło w mój obiektyw, trzeba się ustawić w pobliżu Jurka. Ale aby dostać się na jego stronę najbardziej ruchliwej ulicy w mieście trzeba by przedzierać się przejściem podziemnym lub mieć motolotnie… więc ruszyliśmy dalej :). I napotykamy się na z pozoru niepozorny obiekt…
Najważniejsza jest solidna granitowa konstrukcja. Taki klob przetrwa nie jedną roślinę
Jeden taki kompleks odrodniczo-odpadowy to koszt 250 tys. rubli. I jest to inwestycja genialna niczym perpetum mobile. W takiej granitowej doniczce nie ma prawa przecież przeżyć żadna roślina. Oznacza to kolejne coroczne wydatki i co roku nowy kontrakt. I biznes się kręci
Zbliżamy się do Placu Rewolucji. Budynek, który bezskutecznie chowa się za świetlną bombką to Muzeum Historii, niegdyś po prostu Muzeum Lenina
Raźnym krokiem mijamy Hotel Ritz. Latem warto wpaść tu na kieliszek czegoś niedrogiego co i tak będzie drogie, aby polubować się przepięknym widokiem z tarasu. Można wpaść i do restauracji, to jednak będzie bolesne dla portfela
Monumentalny Hotel Rossija tuż po remoncie. Plotki mówiły, że w czasach komunizmu największy hotel w Rosji naszpikowany był podsłuchami. Co stało się z systemem podsłuchowym po remoncie nie wiadomo
Skręcamy z ulicy Twierskoj w Mochovaju. Jeśli skręci się w lewo można dojść do Ochotnego Rjadu i Teatru Balszoj, jeśli w prawo dotrzeć można do Biblioteki Lenina, a jak ktoś ma krzepę to nawet do Cerkwi Chrystusa Zbawiciela, gdzie niegdyś gościnnie występowały dziewczyny z Pussy Riot.
Muzeum Historii wyszło z cienia bombki
Widok na Plac Manieżny
Muzeum w pełnej krasie. Przy dziennym świetle wygląda jak zrobione z piernika. Przed budynkiem Marszałek Żukow na koniu, a za muzeum oczywiście Plac Czerwony
Jedna z wież Kremla, ta główna z zegarem w remoncie. Na Nowy Rok w telewizji zamiast prawdziwej baszni i kurantów, był podobno jej świetlny hologram
W oddali majaczy Sobór Wasyla Błogosławionego. Najbardziej znana cerkiew Moskwy, choć paradoksalnie z punktu widzenia architektury najmniej typowa cerkiew w całym prawosławnym świecie
A pod kopułą z mapą świata centrum handlowe
Centrum wystawowe na Placu Manieżnym. Wpadłam tu kiedyś na targi futer. Przyznam się, przymierzyłam futro z norek. Było mi w nim prześlicznie, jak każdemu w futrze z norek kanadyjskich krótkostrzyżonych. Nie kupiłam oczywiście ze względów ekologicznych, no i trochę dlatego, że nie miałam przy sobie akurat wolnych 10 tys. euro
Skręcamy w Bolszoju Nikitskaju i mijamy Konserwatorium imienia Czajkowskiego
Z otchłani mroku i historii wyłania się Teatr im. Majakowskiego
Mijamy siedzibę agencji TASS, skręcamy w lewo i wracamy spokojnie do bazy na grzane wino
Spacer był na tyle długi, na ile pozwalała zimowa pogoda. Jeśli ktoś wybiera się do Moskwy i chce przygotować bardziej oryginalne trasy zwiedzania lub po prostu ma ochotę zobaczyć więcej zdjęć Moskwy to polecam stronę organizacji Uznaj Moskwu, z angielskiego Discover Moscow um.mos.ru. Zaś na stronie vihod-v-gorod.ru znajdziecie informacje o darmowych wycieczkach z przewodnikiem, niestety tylko po rosyjsku. Ja jeszcze nie byłam, ale następnym razem na pewno się wybiorę. Musi się tylko zrobić trochę cieplej, bo inaczej trzeba będzie grzane wino zabrać ze sobą.
Post – prowokacja. Czytając go przenioslam się w czasie o 4 lata. Jest maj 2011. Tylko i aż 3 dni w Moskwie.
Z niecierpliwością czekam na kolejne wieści. A tymczasem wracam na Stary Arbat pod pomnik Okudżawy.
P.S.
Świetny blog. Jeden z takich gdzie czuje się ciągły niedosyt.
Mi dziękuję za dobre słowo. Rodzi się we mnie nadzieja, że jednak ktoś mnie czyta :).
Ja w maju w Moskwie jeszcze nie byłam. To podobno najlepszy miesiąc na jej zwiedzanie.